Κόκκινο το ποδόσφαιρο, πράσινο το μπάσκετ!

Προγνωστικά, exit polls, αποτελέσματα κι όλα τα συναφή που συνθέτουν την εικόνα της προεκλογικής αναμέτρησης της 4ης Οκτωβρίου απασχολούν την όμορφη Ειρήνη Ντούρου.

Η μελαχρινή χορεύτρια, πάντως, δεν προτίθεται να… χορέψει στο ρυθμό των πολιτικών! «Μ’ αυτά ας ασχοληθούν άλλοι» λέει χαμογελώντας πλατιά, προσθέτοντας πάντως ότι η άποψή της αυτή δεν σημαίνει πως αδιαφορεί για τα πολιτικά δρώμενα.

«Απλά δεν μ’ έχουν κερδίσει οι πολιτικοί» επισημαίνει, αφήνοντας ανοιχτό το… πεδίο για μία καθαρά αθλητική κουβέντα. Χορεύτρια γαρ και μάλιστα μέχρι προ διετίας στο έμψυχο δυναμικό των τσιρλίντερ του μπασκετικού Παναθηναϊκού! «Της ομάδας-δυναστεία στον μπασκετικό χάρτη της χώρας» λέει η όμορφη Ειρήνη, η οποία δεν κρύβει (πλέον) την αγάπη της για τον Ολυμπιακό, αλλά υποκλίνεται στο μεγαλείο του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ. «Δύσκολα μπορεί κάποια ομάδα να του πάρει τα σκήπτρα. Ο,τι δηλαδή συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο με τον αγαπημένο μου Ολυμπιακό, ο οποίος θεωρώ ότι δεν θα ‘χει πρόβλημα να σαρώσει και πάλι τους εγχώριους τίτλους».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΖΑΜΠΑΡΑ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: INTIME / LATO KLODIAN
ΠΗΓΗ: GOAL DAY

Ενα… γαυράκι στο «πράσινο» άντρο!

– Ακούγεται λίγο παράδοξο να υποστηρίζεις τους δύο «αιώνιους»…

«Οντως! Αλλά, τι να κάνουμε; Ολυμπιακός είμαι από μικρό παιδί. Από τότε που με θυμάμαι, μαζί με τον αδερφό μου, υποστηρίζαμε τον Ολυμπιακό. Ομως όταν μπήκα στην ομάδα των ”Fan Patrol”, ”δέθηκα” με τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ. Και να σου πω και κάτι, που είναι κι η μεγάλη αλήθεια; Εχει τρομερή ομάδα ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ κι ακόμη και ουδέτερος αν είσαι, χαίρεσαι να τον βλέπεις να παίζει».

– Μήπως… αλλαξοπίστησες; (γέλια)

«Κατά κάποιον τρόπο! Διότι πανηγύριζα τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού. Και μάλιστα χάρηκα πάρα πολύ τη φιέστα για τα 100 χρόνια».

– Τα άλλα κορίτσια των «Fan Patrol» γνώριζαν ότι ήσουν «γαυράκι» κατά βάθος;

«Οχι, φυσικά! Ή, μάλλον, κάνα δυο από τις κοπέλες γνώριζαν στο περίπου και μου έκαναν τη σχετική πλάκα. Αλλά γενικά δεν εκδηλωνόμουν». (γέλια)

– Στις αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό όμως τι έκανες; Πού ήταν «δοσμένη» η καρδιά σου;

«Ηταν δύσκολα τα πράγματα. Ηθελα σίγουρα να νικήσει ο Παναθηναϊκός και πανηγύριζα τις νίκες του. Βαθιά μέσα μου, πάντως, επιθυμούσα ορισμένες φορές να γίνει κάτι, να κερδίσει ο Ολυμπιακός, αν και γνώριζα ότι με τη διαφορά κλάσης που υπήρχε στις ομάδες, αυτό δεν ήταν εφικτό».

– Καλά μπορείς να μου εξηγήσεις πώς ένα «γαυράκι» βρέθηκε μέσα στο… άντρο του Παναθηναϊκού;

(γέλια) «Εντελώς τυχαία. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι να σου πω την αλήθεια, απλά έτυχε το γραφείο με το οποίο συνεργαζόμουν επαγγελματικά να ζητήσει από κάποιες κοπέλες να δοκιμαστούν για το τμήμα χορού που ετοίμαζε ο Παναθηναϊκός. Και με δεδομένο ότι το στυλ ήταν αυτό που μου άρεσε, πήγα. Και βρέθηκα να είμαι στην ομάδα».

«Μ’ αρέσει ο άντρας να έχει τον πρώτο λόγο»…

– Ωραίο το ποδόσφαιρο, αλλά δεν είναι, πάντως, σαν τον χορό! Αλήθεια, πώς προέκυψε ο χορός στη ζωή σου;

«Από μικρή το είχα το… μικρόβιο! Αν και είχα ασχοληθεί λίγο με τον στίβο και στη συνέχεια και με το μπάσκετ, αλλά και το βόλεϊ, ωστόσο, ο χορός με κέρδισε για τα καλά. Οταν, μάλιστα, έτυχε να δω και κάποιες cheerleader απ’ το εξωτερικό, αποφάσισα ότι ήθελα ν’ ασχοληθώ με αυτό. Κι ήρθε και… έδεσε στην πορεία».

– Να υποθέσω ότι αυτή σου η επιλογή είχε βρει σύμφωνη και τη μαμά.

«Κι όμως όχι και τόσο. Γενικά οι γονείς μου είναι αντίθετοι με το χορό και κυρίως με το cheerleading. Το θεωρούν κάτι όχι αποδοτικό».

– Ε, λογικό όπως κάθε γονιός θα ‘θελαν να σε δουν να εξασκείς κάποιο πιο… σοβαρό επάγγελμα! (γέλια)

«Ακριβώς. Δεδομένου ότι έχω σπουδάσει αισθητικός, εναλλακτικές θεραπείες, μασάζ και γενικά όλα τα συναφή με τον συγκεκριμένο χώρο, θέλουν να τα εξασκήσω και να μην τα εγκαταλείψω».

– Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, δεν πρέπει να σ’ είχαν δει όταν ήσουν στην ομάδα χορού του Παναθηναϊκού.

«Πράγματι, δεν είχαν έρθει. Και να σκεφτείς ότι είναι και οπαδοί του Παναθηναϊκού κι οι δύο! Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι τώρα που χορεύω σε διάφορα club τους… κάθεται πιο ”βαρύ στο στομάχι” και προτιμούν να ήμουν ακόμη στην ομάδα»!

– Πώς είναι να χορεύεις σε διάφορα μαγαζιά, με τους άνδρες από κάτω να σε «τρώνε» με τα μάτια;

«Στην αρχή είναι κάπως δύσκολα. Ζόρικα… Σιγά-σιγά, όμως συνηθίζεις».

– Δεν λείπουν, πάντως, και τα… τυχερά! Ολο και κάποιοι θα πρέπει να σε πλησιάζουν.

«Ναι, υπάρχουν κι αυτά, αν και να σου πω πως δεν τα πολυ-προσέχουμε. Εάν, βέβαια, υπάρξει κάποιος που θα ξεπεράσει τα όρια, τότε ευτυχώς υπάρχουν οι υπεύθυνοι ασφαλείας και φροντίζουν να τον απομακρύνουν».

– Αν, όμως, υπάρχει κάποιος που μπορεί να σου… γυαλίσει; Τότε τι γίνεται;

(γέλια) «Κι αυτό έχει τύχει, αλλά δυστυχώς δεν προχώρησε. Είμαι βλέπεις από εκείνες τις γυναίκες που περιμένουν απ’ τον άντρα να κάνει την πρώτη κίνηση».

– Οπότε μπορεί να χάσεις και την ευκαιρία!

«Τι να κάνουμε; Μ’ αρέσει ο άντρας να έχει τον πρώτο λόγο».

– Αλήθεια πώς είναι το… ιδανικό πακέτο του άντρα για την Ειρήνη;

«Να είναι προσεγμένος, ν’ ασχολείται με τον εαυτό του, αλλά να μην έχει το μυαλό του μόνο στην εξωτερική εμφάνιση. Να είναι έξυπνος και ώριμος. Και να μην είναι υπερβολικός».

– Αυτό μάλλον κάτι… κρύβει! Δεν μου λες, επί… προσωπικού σε τι κατάσταση είσαι;

«Μόλις χώρισα… Αυτό νομίζω ότι είναι αρκετό»!

– Εντάξει δεν είναι και τόσο, αλλά δεν πειράζει…

«Τουλάχιστον απάντησα, δεν μπορείς να πεις».

– Ναι, εντάξει, αν και περίμενα περισσότερες λεπτομέρειες. Θα μου πεις κάτι παραπάνω αναφορικά με τις μελλοντικές προοπτικές;

«Επί της παρούσης είμαι στη διαδικασία συζητήσεων για να δω τι ακριβώς θα κάνω το χειμώνα. Α, και διαβάζω για να πάρω και το πτυχίο. Από εκεί κι έπειτα, ο καιρός θα δείξει».

– Παίζει κανένα σενάριο να σε δούμε στην τηλεόραση; Σε κανένα show ή σε κανένα ριάλιτι;

«Η τηλεόραση δεν με εξιτάρει και τόσο. Οσον αφορά τα ριάλιτι, εάν είναι κάτι που να είναι μουσικοχορευτικό, τότε δεν θα το απέκλεια ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αρκεί να είναι κάτι αξιόλογο. Αλλιώς θα δούμε»…

{gallery}celebrities/dancers/01{/gallery}