Χρυσός παραολυμπιονίκης ο Μιχαλεντζάκης – Ευχαριστεί τον Τσαπατάκη για την επιτυχία του (φωτο + video)

Χρυσός παραολυμπιονίκης ο Μιχαλεντζάκης – Ευχαριστεί τον Τσαπατάκη για την επιτυχία του (φωτο + video)

Μόλις στα 17 του χρόνια ο κολυμβητής Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. πεταλούδα της κατηγορίας S9, πετυχαίνοντας μάλιστα παραολυμπιακό ρεκόρ.

Ο Δημοσθένης πέρασε δεύτερος στο πρώτο μισό της διαδρομής, όμως με πείσμα κατάφερε να βρεθεί ψηλά. Η επίδοσή του ήταν 59:27 δεύτερος ήταν ο Ιταλός Φεντερίκο Μορλάτσι με χρόνο 59:52 και τρίτος ο Ούγγρος Ταμας Σορς με χρόνο 59:85.

Το πανηγύρισε έξαλλα, όπως και η αδελφή του στις κερκίδες του κολυμβητήριου. Όπως και τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αποστολής που βρέθηκαν εκεί για να δουν τον τελικό.

Χρυσός παραολυμπιονίκης ο Μιχαλεντζάκης - Ευχαριστεί τον Τσαπατάκη για την επιτυχία του (φωτο + video)

Το ευχαριστήριο στο Αντώνη Τσαπατάκης

Στις δηλώσεις του στο Πρακτoρείο Sport ευχαριστεί τον Αντώνη Τσαπατάκη για τη ψυχολογική στήριξη που του πρόσφερε στις κοινές τους προπονήσεις στα Χανιά.

Το ευχαριστήριο στο Αντώνη Τσαπατάκης

«Ήθελα να στρίψω μαζί τους. Όσο πιο κοντά γινόταν στο πρώτο 50άρι. Αυτό και έγινε. Η σκληρή δουλειά έφερε καρπούς. Η προετοιμασία στα Χανιά με τον Αντώνη Τσαπατάκη, τον οποίο ευχαριστώ ιδιαίτερα για τις συμβουλές του αλλά και την ψυχολογική του υποστήριξη, σε συνδυασμό με όλη την υπόλοιπη δουλειά έφερε αυτό το αποτέλεσμα.».

«Στο δεύτερο 50άρι τολμώ να πω ότι έδωσα την ψυχή μου για να έρθει αυτό το μετάλλιο. Ένα μετάλλιο το οποίο το ήθελα. Το ονειρευόμουν από μικρός. Αυτό το μετάλλιο το αφιερώνω στην αδελφή μου, η οποία με προσωπικά της έξοδα ήρθε στο Ρίο για να με δει. Για να με καμαρώσει», είπε ο 17χρονος κολυμβητής, ο οποίος παραδέχθηκε ότι η δύναμη που πήρε από συγγενείς, φίλους αλλά και τον απλό κόσμο πριν τον τελικό, ήταν αυτό που τον… απογείωσε στο δεύτερο πενηντάρι.»

Ο Μιχαλεντζάκης παραδέχθηκε ότι ποτέ στο παρελθόν δεν έχει κάνει μια τόσο μεγάλη επίδοση, όπως και ότι ποτέ από το μυαλό του δεν είχε περάσει η σκέψη του χρυσού μεταλλίου.

«Δεν πίστευα ότι μπορώ να κάνω μια τόσο μεγάλη επίδοση, η οποία μάλιστα να είναι και παραολυμπιακό ρεκόρ. Δεν πίστευα ότι θα κέρδιζα. Ήθελα απλά ένα μετάλλιο, ανεξαρτήτως χρώματος. Το ρεκόρ ήρθε επειδή είχα καλή ψυχολογία και καλή υποστήριξη από τους ανθρώπους που ήταν δίπλα μου. Ευχαριστώ πολύ την ομάδα μου, τον γιατρό μου, τον φυσιοθεραπευτή μου και όλους όσοι είναι δίπλα μου. Αυτοί οι άνθρωποι δεν περίμεναν να πάρω μετάλλιο για να έρθουν να μου πουν συγχαρητήρια».