Μάνος Μαλαξιανάκης: Είδα το γιό μου ξαφνικά να στέκεται όρθιος και συγκινήθηκα! Θα μπορώ άραγε να σταθώ κι εγώ όρθιος δίπλα του παντού και πάντα;

Μάνος Μαλαξιανάκης: Είδα το γιό μου ξαφνικά να στέκεται όρθιος και συγκινήθηκα! Θα μπορώ άραγε να σταθώ κι εγώ όρθιος δίπλα του παντού και πάντα;

Από τους πλέον ταλαντούχους και συνάμα σεμνούς καλλιτέχνες της Κρήτης, με πορεία σταθερά ανοδική και «αναγνωρίσιμη». Ο Μάνος Μαλαξιανάκης σε μια εξ’ αποστάσεως αλλά… εκ βαθέων «εξομολόγηση», γύρισε μαζί μας το χρόνο πίσω, παρατήρησε τη διαδρομή του, χαμογέλασε αλλά και προβληματίστηκε με τους «σταθμούς» της πορείας του και μας μίλησε για όλα εκείνα, που τον έκανα τόσο αγαπητό. Προφανώς και δεν παραλείψαμε να σταθούμε σε μια «μορφή» που τον «στιγμάτισε», τον «θρυλικό» Μανούσο! Τον πρώτο Κρητικό YOUTUBER, όπως μας είπε χαρακτηριστικά ο ίδιος! Απολαύστε τον…

Μάνος Μαλαξιανάκης: Είδα το γιό μου ξαφνικά να στέκεται όρθιος και συγκινήθηκα! Θα μπορώ άραγε να σταθώ κι εγώ όρθιος δίπλα του παντού και πάντα;
Έχω γνωρίσει την αποδοχή όσο και την απόρριψη. Γέλασα, έκλαψα, ίδρωσα, αγχώθηκα πέτυχα κι απέτυχα.

Τι σου αφήνει η χρονιά που μόλις “έφυγε” και τι περιμένεις από το 2019, σε οικογενειακό προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο;

Η χρονιά που πέρασε ήταν σαν 10 χρόνια μαζί! Από διάφορες απόψεις! Ήταν χρονιά αντιφατικών συναισθημάτων. Άλλες φορές ένιωθα να γερνάω κι άλλες να ξαναγεννιέμαι. Είδα το γιό μου ξαφνικά να στέκεται όρθιος! Συγκινήθηκα! Την ίδια στιγμή αγχώθηκα. Θα μπορώ άραγε να σταθώ κ εγώ όρθιος δίπλα του παντού και πάντα; Επαγγελματικά ήταν χρονιά αλλαγών, ενδοσκόπησης και επαναπροσανατολισμού. Επομένως για το 2019 εύχομαι να πιάσουν τόπο οι προσπάθειές μας τόσο σε οικογενειακό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.

«Για να επιβιώσεις από τη μουσική και να «επιβιώσεις» μέσα στο χώρο των μουσικών, στο δικό μας επίπεδο τουλάχιστον, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι αυτό το πράγμα κάπου κάπως κάποτε τελειώνει… Το «δυστύχημα» σε όλο αυτό, είναι πως όταν το βάλεις καλά στο μυαλό σου, αυτόματα αρχίζεις να χάνεις το ρομαντισμό και την ζωντάνια σου»

Πόσο δύσκολο είναι στις μέρες μας να είσαι Μουσικός 100% πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης;

Ανέκαθεν ήταν σκληρό και δύσκολο το να επιβιώνεις από τη μουσική, ειδικά σε τοπικό επίπεδο. Για να επιβιώσεις από τη μουσική και να «επιβιώσεις» μέσα στο χώρο των μουσικών, στο δικό μας επίπεδο τουλάχιστον, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι αυτό το πράγμα κάπου κάπως κάποτε τελειώνει… Το «δυστύχημα» σε όλο αυτό, είναι πως όταν το βάλεις καλά στο μυαλό σου, αυτόματα αρχίζεις να χάνεις το ρομαντισμό και την ζωντάνια σου. Αυτά τα δύο πολύ σημαντικά πράγματα δηλαδή που σε ώθησαν προς τη μουσική. Το δύσκολο λοιπόν για μένα δεν είναι μόνο το να βιοπορίζεσαι αποκλειστικά από τη μουσική, είναι και το πώς θα το καταφέρεις αυτό χωρίς να «στεγνώσεις τα μέσα σου», χωρίς να γίνεις από καλλιτέχνης, επιχειρηματίας.

Το δύσκολο δεν είναι μόνο το να βιοπορίζεσαι αποκλειστικά από τη μουσική, είναι και το πώς θα το καταφέρεις αυτό χωρίς να «στεγνώσεις τα μέσα σου»
Μάνος Μαλαξιανάκης: Είδα το γιό μου ξαφνικά να στέκεται όρθιος και συγκινήθηκα! Θα μπορώ άραγε να σταθώ κι εγώ όρθιος δίπλα του παντού και πάντα;

Γέλασα, έκλαψα, ίδρωσα, αγχώθηκα πέτυχα κι απέτυχα…

Ποια θεωρείς τη μεγαλύτερη σου καλλιτεχνική στιγμή και πόσο ικανοποιημένος είσαι από την πορεία σου αυτά τα 13χρόνια που ασχολείσαι επαγγελματικά με τη μουσική;

Έχω κάνει εκατοντάδες παραστάσεις, live, βραδιές, συναυλίες ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το. Έχω γνωρίσει την αποδοχή όσο και την απόρριψη. Γέλασα, έκλαψα, ίδρωσα, αγχώθηκα πέτυχα κι απέτυχα. Η μεγαλύτερή μου επιτυχία όμως είναι ακριβώς αυτό που κάνουμε τώρα. Έπειτα από 13 χρόνια ακόμα τραγουδάω! Ακόμα συζητάμε για τη μουσική και ακόμα εκφράζομαι κι υπάρχει ο καλλιτέχνης μέσα μου! Αν λοιπόν καταφέρω να κληροδοτήσω και μερικές εμπειρίες στο παιδί μου πριν πάψει όλο αυτό, τότε θα νιώθω 100% ικανοποιημένος αδερφέ μου!

«Μαζί με τους συνεργάτες μου αποφασίσαμε ότι δε θέλουμε να πιέσουμε και να πιεστούμε στην σχεδόν ανύπαρκτη, κατά καιρούς, νύχτα της πόλης μας. Έτσι θα παίξουμε από λίγο αλλά σε πολλά διαφορετικά μέρη του νησιού μας»

Σε επίπεδο Κρήτης, δύσκολα ανιχνεύει κάποιος κάτι αντίστοιχο με αυτό που παρουσιάζεις εσύ και οι συνεργάτες σου. Καλό είναι αυτό, κακό, ή… δύσκολο;

Δεν κρύβω πως πολλές φορές αγχωθήκαμε να βρούμε τι αρέσει στον κόσμο. Στον πολύ τον κόσμο! Ποτέ όμως δεν περάσαμε τα προσωπικά μας καλλιτεχνικά όρια και την αισθητική μας για να ‘ μαστε αρεστοί. Καταφέρνουμε να επικοινωνούμε με τον κόσμο και να «τα βρίσκουμε» σε κάθε μας εμφάνιση όντας ειλικρινείς απέναντί τους. Θεωρώ λοιπόν πως μόνο καλό είναι το να κρατάς την ταυτότητά σου. Όσο για το αν είναι δύσκολο, είναι ! Υπάρχει χώρος και γι’ άλλα πράγματα στο νησί μας, αλλά είναι κατ’ αναλογία του πληθυσμού μας, άρα λίγος.
Μάνος Μαλαξιανάκης: Είδα το γιό μου ξαφνικά να στέκεται όρθιος και συγκινήθηκα! Θα μπορώ άραγε να σταθώ κι εγώ όρθιος δίπλα του παντού και πάντα;

Καταφέρνουμε να επικοινωνούμε με τον κόσμο και να «τα βρίσκουμε» σε κάθε μας εμφάνιση όντας ειλικρινείς απέναντί τους.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, παρατηρώντας κάποιος την πορεία σου, βλέπει πως έχεις επιλέξει έναν πιο περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων και σε επιλεγμένους χώρους θα μπορούσε να πει. Έτυχε ή αποτελεί συλλογική απόφαση εσένα και των συνεργατών σου;

Όπως ανέφερα και παραπάνω επαναπροσδιορίσαμε ορισμένα πράγματα. Αυτό έγινε αναγκαστικά μιας και τα πράγματα λόγω κρίσης έχουν αλλάξει αισθητά. Οι σεζόν, οι χώροι και σίγουρα ο κόσμος. Μαζί με τους συνεργάτες μου αποφασίσαμε ότι δε θέλουμε να πιέσουμε και να πιεστούμε στην σχεδόν ανύπαρκτη, κατά καιρούς, νύχτα της πόλης μας. Έτσι θα παίξουμε από λίγο αλλά σε πολλά διαφορετικά μέρη του νησιού μας.

Ποτέ μου δεν κυνήγησα να πάω προς τα «πάνω»!

Υπάρχει παρουσία του σχήματος Μαλαξιανάκη κι εκτός Κρήτης. Κυνηγάς το “άνοιγμα” της καριέρας σου και μακριά από το νησί;

Όσο κι ακουστεί «χαζό», ποτέ μου δεν κυνήγησα να πάω προς τα πάνω, άλλωστε στην Αθήνα ξεκίνησα τα πρώτα μου 5 χρόνια. Ωστόσο ποτέ δεν είδα αρνητικά την όποια πρόταση που μου έγινε. Αρκετές φορές έτυχε να μιλήσουμε με χώρους στην πρωτεύουσα κι όχι μόνο. Στην Κύπρο, την Χαλκιδική, την Θεσσαλονίκη ακόμα και σε πόλεις της Ευρώπης. Πολύ θα ήθελα να δοκιμαστώ όμως είμαι ικανοποιημένος και μόνο που έφτασα στο σημείο να μιλώ για ενδεχόμενη συναυλία μου εκεί, κι ας μην έγινε ποτέ…

Ο Μανούσος σταμάτησε λόγω κακής διαχείρισης […] Σκέψου ότι ήταν YOUTUBER πριν γεννηθεί ο όρος YOUTUBER! Αν θα μπορούσε να ξαναβγεί; Ναι αλλά υπό όρους που αυτή τη φορά θα θέσει ο ίδιος! Μέχρι τότε θ’ αράζει στο μητάτο του και θα μαζεύει θέματα για την ενδεχόμενη επιστροφή του

Τι απέγινε ο Χοχλιδομανούσος, ένας ήρωας που μπήκε στη διαδικτυακή ζωή μας, αγκαλιάστηκε αλλά… πάτησε “φρένο”;

Ο Μανούσος ήταν γέννημα της εφηβικής μου ηλικίας, της δημοσιογραφικής μου ανησυχίας και γενικότερα μιας τρέλας! Έφτασε όμως αυτό να το αποδέχεται αρκετός κόσμος! 10 χρόνια μετά ακόμα με ρωτά κόσμος γι’ αυτό! Ακόμα αυξάνονται τα views, είναι φοβερό! Τεεεεεερρρροοοοσπάντω, που έλεγε κι εκείνος, ο Μανούσος σταμάτησε λόγω κακής διαχείρισης γενικά. Του είχαν γίνει αρκετές και πολύ δελεαστικές επαγγελματικές προτάσεις τότε από πάρα πολύ μεγάλες εταιρίες! Σκέψου ότι ήταν YOUTUBER πριν γεννηθεί ο όρος YOUTUBER! Αν θα μπορούσε να ξαναβγεί; Ναι αλλά υπό όρους που αυτή τη φορά θα θέσει ο ίδιος! Μέχρι τότε θ’ αράζει στο μητάτο του και θα μαζεύει θέματα για την ενδεχόμενη επιστροφή του.

Λάθη-πάθη που αγάπησα κι έμαθα πάρα πολλά απ’ αυτά…

Καλλιτέχνης, σύζυγος, πατέρας πόσο εύκολες – ή και δύσκολες – είναι οι ισορροπίες μεταξύ αυτών των “ρόλων”;

Εκ των πραγμάτων δεν είναι εύκολο. Δυστυχώς δεν υπάρχουν ισορροπίες. Το δύσκολο όμως γίνεται εύκολο όταν έχεις την κατάλληλη υποστήριξη από τους δικούς ανθρώπους. Έτσι λοιπόν και οι συνεργάτες μου αλλά και η γυναίκα μου, πολλές φορές, με ξεφορτώνουν από διάφορα «βάρη» ούτως ώστε να είμαι πιο ελαφρύς και να μπορώ να τρέχω για όλους μας…

Θ άλλαζα μόνο ένα. Δε θ’ άφηνα τη χαραμάδα του φόβου και του άγχους να μεγαλώνει μέσα μου….
Ποια λάθη σου αγάπησες, από ποια διδάχθηκες – και τι – ποια θα επαναλάμβανες και ποια θα ήθελες αν σου δινόταν η ευκαιρία να τα άλλαζες μια και καλή..;

Λάθη-πάθη που αγάπησα κι έμαθα πάρα πολλά απ’ αυτά, είναι γενικότερα τα όσα έζησα από 19 έως 25 χρονών. Εκείνη την περίοδο της ζωής μου δοκίμασα ποικιλοτρόπως τα όριά μου σαν άνθρωπος γενικά. Έχω τις ομορφότερες και τις πιο τραγικές εμπειρίες της ζωής μου, αλλά μες απ’ όλο αυτό έγινα αυτό που είμαι σαν άνθρωπος. Νιώθω πολύ πλούσιος μέσα μου εξαιτίας εκείνων των εμπειριών. Όσο για τις αλλαγές που με ρωτάς, θ’ άλλαζα μόνο ένα. Δε θ’ άφηνα τη χαραμάδα του φόβου και του άγχους να μεγαλώνει μέσα μου….

eparxies.gr