Η κερα-Τασούλα από τα Λενταριανά αναγνωρίζεται επισήμως ως πρωτοπόρος couch-surfer

Η κερα-Τασούλα από τα Λενταριανά αναγνωρίζεται επισήμως ως πρωτοπόρος couch-surfer

Μια απροσδόκητη όσο και τιμητική διάκριση έλαβε πριν μερικές μέρες μια υπέργηρη συντοπίτισσά μας. η κυρία Αναστασία Πνομπεχνιανάκη από τα Λενταριανά.

Πρόκειται για την αναγνώρισή της ως πρωτοπόρου του couch-surfing από την ομώνυμη αμερικάνικη εταιρεία “ανταλλαγής φιλοξενίας και κοινωνικής δικτύωσης”.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, μέσω του site της, οι χρήστες της υπηρεσίας couch-surfing μπορούν να έρθουν σε επαφή με ανθρώπους από όλον τον κόσμο και πρακτικά να γλυτώσουν τα έξοδα ξενοδοχείου όταν ταξιδεύουν, μένοντας στο σπίτι κάποιου άλλου χρήστη, στον “καναπέ” (couch) του, αρκεί να είναι διατεθειμένοι να ανταποδόσουν τη φιλοξενία στον ίδιο ή σε κάποιον άλλο χρήστη της υπηρεσίας. Ή κάτι τέτοιο.

Η ιστορία με τη βράβευση της κερά Τασούλας ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του 1990 όταν η ίδια, ήδη 10 χρόνια χήρα συνταξιούχου του ΤΕΒΕ και κοντά στα 80, παρ΄όλ΄αυτά συχνά είχε τη συνήθεια να κατεβαίνει από τα Λενταριανά στη Νέα Χώρα για να κάνει παρέα με την ξαδέρφη της η οποία μένει κάπου προς τα κει, προς τη θάλασσα.

Η ημέρα που μας ενδιαφέρει ήταν όμως στα τέλη του Μάη και οι μεγάλες ζέστες είχαν έρθει νωρίς εκείνη τη χρονιά.

Όταν ήρθε η ώρα του γυρισμού από την ξαδέρφη το απόγευμα, κι επειδή το αστικό λεωφορείο αργούσε, η κυρία Τασούλα εξεκίνησε με τα πόδια γιατί ήθελα να πουσουνίσει και δυο πράματα από το Πανελλήνιο. Αλλά εκεί που περπατούσε στη Σελίνου ένιωσε μια δυσφορία και έπιασε να κρατηθεί από ένα στύλο.

Εκείνη την ώρα, αν και μεσημέρι και δεν κάνει, είχε βγει να πετάξει μια λεκάνη με νερό στις γλάστρες της η 75χρονη κυρία Ελισάβετ Ξεροσφυράκη, η οποία μόλις είδε τη γριά γυναίκα ακουμπισμένη στο στύλο και να ζορίζεται τηνε λυπήθηκε μέσα η ψυχή της και της προσέφερε ένα ποτήρι νερό, ενώ αμέσως την προσκάλεσε μέσα στο σπίτι που ήταν λίγο πιο δροσερά να ξεκουραστεί, Η κερά-Τασούλα, αν και γενικά περήφανη, εδέχτηκε γιατί ένιωθε μεγάλη σκοτοδίνη.

Μέσα στο σπίτι πια, η κυρία Ελισάβετ την έβαλε να ξαπλώσει στο μπαουλοντιβανάκι που είχε στην μικροσκοπική της κουζίνα, άνοιξε διάπλατα τα παράθυρα, κι έτσι, στο ισόγειο μιας διπλοκατοικίας της Νέας Χώρας… εγένετο couch-surfing. Η κυρία Τασούλα, γερό σκαρί, σύντομα συνείφερε. Οι δυο γιαγιάδες όμως είχαν ήδη γράψει ιστορία.

Έκτοτε, οι δυο γυναίκες έχουν φιλευτεί, και παρά το πολύ προχωρημένο της ηλικίας, τουλάχιστον μία φορά το μήνα ανταλλάσουν επισκέψεις. Όχι μόνο η κυρία Τασούλα αλλά και η κυρία Αλισάβη επισκέπτεται τη φίλη της στα Λενταριανά με το λεωφορείο, και κάθονται στην πίσω μπάντα του σπιτιού που ‘χει δροσεράδα, σε ένα αντίστοιχο ντιβανάκι. Αν και δε ξωμένουν η μια στο σπίτι της αλληνής, παρ’ ολ’ αυτά δεν είναι λίγες φορές που η μία οι και οι δυο κυρίες λαγοκοιμούνται στα ντιβανάκια. Μια απλή αλλά γεμάτη αθρωπιά χανιώτικη ιστορία…

… η οποία ξεπέρασε τα όρια των Χανίων όταν η 29χρονη εγγονή της κυρίας Τασούλας η Αντωνία, η οποία εργάζεται στο Delaware των ΗΠΑ σε μια μυστική βάση για drone technologies είπε αυτήν την ιστορία σε ένα φίλο της ονόματι Philip ο οποίος τυγχάνει και αξιωματούχος στα headquarters της couch – surfing που ενεδρεύει στην ίδια πόλη. Ο Philip βρήκε επιτέλους το role model που έψαχνε για κάτι project της εταιρείας και πήρε την πρώτη πτήση από Delaware για Χανιά, προκειμένου να βραβέψει την κερά Τασούλα ως Couch Surfer Pioneer και την κυρία Ελισάβετ ως Golden Couch Surfer. Με τα βραβεία αυτά οι κυρίες μπορούν να ταξιδεψουν για ένα χρόνο όπου θέλουν στον κόσμο με τα αεροπορικά εισητήρια πληρωμένα και να κοιμούνται σε καναπέδες.

Εμείς τι να πούμε; Και εις ανώτερα!

Πηγή: kavroumadaki.wordpress.com