Έμποροι Κρήτης: Συμβαίνουν περίεργα πράγματα με τα προγράμματα ρευστότητας

Έμποροι Κρήτης: Συμβαίνουν περίεργα πράγματα με τα προγράμματα ρευστότητας

Ευθείες βολές για την άδικη κατανομή των πιστώσεων συγκεκριμένων προγραμμάτων, που στόχο έχουν την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων, εξαπολύει η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Κρήτης, με επιστολή της προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Οικονομικών, Τουρισμού, την οποία κοινοποιεί στα κόμματα, στους βουλευτές της Κρήτης και στην ΕΣΕΕ.

«Είναι αδιανόητο, μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν καταθέσει τα δικαιολογητικά τους, που πληρούν τις προϋποθέσεις στο ακέραιο, να εγκρίνονται από τους ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και να απορρίπτονται από την ΕΤΕΑΝ, λόγω στοχευμένων παρεμβάσεων και να εξαντλείται αμέσως το διαθέσιμο ποσό, με τις ευνοικές προδιαγραφές, σε μεγάλες επιχειρήσεις κυρίως, του τουριστικού κλάδου, που ίσως να μην τους είναι και απαραίτητα, αυτά τα κεφάλαια και να τα εκμεταλλεύονται για θησαυρισμό», σημειώνει χαρακτηριστικά η Ομοσπονδία.

«Το ίδιο συμβαίνει και με τα δάνεια, με εγγύηση 80%, του κράτους. Συμβαίνουν διάφορα περίεργα, οι διαμεσολαβούσες τράπεζες, έχουν δικά τους κριτήρια, δικές τους πολιτικές, ζητούν το 20% να επιστραφεί πίσω σαν εγγύηση και γίνονται παρεμβάσεις σε μεγάλο βαθμό, για συγκεκριμένες επιχειρήσεις», τονίζει και ζητά από την κυβέρνηση «για τις επιχειρήσεις της Κρήτης, που χρειάζονται άμεσα μέτρα στήριξης της ρευστότητάς τους, να δοθούν δάνεια σε επιχειρήσεις του άμεσου τουρισμού, με απαραίτητη προϋπόθεση και στοχευμένα, να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους, προς το υπόλοιπο οικονομικό κύκλωμα και όχι να τα χρησιμοποιούν, προς δικό τους και μόνο όφελος, γιατί σύντομα δεν θα έχουμε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με όλες τις δυσάρεστες επιπτώσεις που θα ακολουθήσουν».

Αναλυτικά, στην επιστολή της η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Κρήτης αναφέρει τα εξής:

«Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί

Οταν ξέσπασε ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, οικονομικού χαρακτήρα και οικονομικής επικυριαρχίας, με όπλο την πανδημία, άλλες οικονομίες με συνοπτικές διαδικασίες, οδηγήθηκαν στην επιβράδυνση και άλλες στην καταστροφή. Κυρίως οι βιομηχανικές και αναπτυσσόμενες οικονομίες.

Ετσι η χώρα μας, ξαφνικά βρέθηκε, μετά από μία δεκαετή κρίση με πολλά διαρθρωτικά προβλήματα, σε μία τεράστια καταστροφική κρίση, προσφοράς και ζήτησης.

Στα μέσα Μαρτίου, έσπευσε η κυβέρνηση και πολύ σωστά έπραξε, να εξαγγείλει κάποια οικονομικά στηρίγματα, για την ρευστότητα της οικονομίας και για τις πληττόμενες επιχειρήσεις. Αυτά τα στηρίγματα προέρχονται από τον προϋπολογισμό του κράτους, τις αναδιαρθρώσεις, το ΕΣΠΑ κ.τ.λ.

Ετσι ανακοινώθηκε, ότι 750 εκατ. ευρώ θα διατεθούν στην επιδότηση των τόκων τριών μηνών, 1 δισ. ευρώ για το ΤΕΠΙΧ και 2 δισ. ευρώ για το εγγυοδοτικό πρόγραμμα 80% της Αναπτυξιακής Τράπεζας, με την μεσολάβηση των συστημικών τραπεζών, έχοντας οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις την αρνητική εμπειρία των 10 χρόνων της κρίσης. Επίσης 1 δισ. ευρώ διατίθεται, σαν επιστρεπτέα προκαταβολή, που ουσιαστικά είναι δάνειο του κράτους και δεν μεσολαβούν οι τράπεζες.

Απ΄ όλα αυτά τα μέτρα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που πληρούσαν τις προϋποθέσεις εισέπραξαν μικρά ποσά από την επιστρεπτέα προκαταβολή.

Το ΤΕΠΙΧ σε μία μέρα εξαντλήθηκε, αφού δόθηκε στοχευμένα σε κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις κυρίως, του άμεσου τουριστικού κλάδου, όσο για τα υπόλοιπα συζητούν, μέχρι και σήμερα, για τα αδίστακτα κριτήρια με τις διαμεσολαβούσες τράπεζες.

Αργότερα έγινε εξαγγελία για άλλο 1 δισ. ευρώ, μέσω της επιστρεπτέας προκαταβολής και με λιγότερο αυστηρά κριτήρια, 1 δισ. ευρώ επιπλέον μέσω ΤΕΠΙΧ και άλλα 3 δισ. ευρώ σε δάνεια με την εγγύηση του κράτους, του 80%, μέχρι το τέλος του 2020, διά μέσου των τραπεζών. Επίσης αρκετά δισεκατομμύρια, θα έρθουν από την Ευρώπη, λόγω της δραματικής κατάστασης που βιώνουν οι επιχειρήσεις, για την ανάκαμψη και της δικιάς μας οικονομίας, αλλά αυτά θα αργήσουν.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αυτές που κατάφεραν να επιβιώσουν της προηγούμενης κρίσης, είναι ιδιαίτερα εξασθενισμένες και αυτή η απανωτή κρίση, τους έχει δημιουργήσει συσσωρευτικά προβλήματα.

Χρειάζονται επειγόντως βοήθεια ρευστότητας.

Τα δέκα χρόνια της κρίσης ο μοναδικός πυλώνας της οικονομίας που αναπτυσσόταν ήταν εκείνος του άμεσου τουρισμού, με μεγάλα κέρδη, που οδήγησε στην επιβίωση και το υπόλοιπο οικονομικό κύκλωμα, αλλά οι άλλες επιχειρήσεις, δεν είχαν συμμετοχή στα κέρδη αυτά.

Παρόλα αυτά, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Κρήτη εξακολουθούν να είναι η βάση της οικονομίας. Σ’ αυτή τη βάση στηρίζονται και οι υπόλοιποι πυλώνες της οικονομίας. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αυτές που διαθέτουν το μεγαλύτερο μέρος των θέσεων εργασίας, που δημιουργούν εισοδήματα για τη ρευστότητα της οικονομίας, που αποτελούν το μεγάλο κομμάτι του ΑΕΠ της Κρήτης και της Ελλάδας, γενικότερα.

Είναι αδιανόητο, μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν καταθέσει τα δικαιολογητικά τους, που πληρούν τις προϋποθέσεις στο ακέραιο, να εγκρίνονται από τους ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και να απορρίπτονται από την ΕΤΕΑΝ, λόγω στοχευμένων παρεμβάσεων και να εξαντλείται αμέσως το διαθέσιμο ποσό, με τις ευνοικές προδιαγραφές, σε μεγάλες επιχειρήσεις κυρίως, του τουριστικού κλάδου, που ίσως να μην τους είναι και απαραίτητα, αυτά τα κεφάλαια και να τα εκμεταλλεύονται για θησαυρισμό.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα δάνεια, με εγγύηση 80%, του κράτους.

Συμβαίνουν διάφορα περίεργα, οι διαμεσολαβούσες τράπεζες, έχουν δικά τους κριτήρια, δικές τους πολιτικές, ζητούν το 20% να επιστραφεί πίσω σαν εγγύηση και γίνονται παρεμβάσεις σε μεγάλο βαθμό, για συγκεκριμένες επιχειρήσεις.

Ζητάμε από την κυβέρνηση, για τις επιχειρήσεις της Κρήτης, που χρειάζονται άμεσα μέτρα στήριξης της ρευστότητάς τους, να δοθούν δάνεια σε επιχειρήσεις του άμεσου τουρισμού, με απαραίτητη προϋπόθεση και στοχευμένα, να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους, προς το υπόλοιπο οικονομικό κύκλωμα και όχι να τα χρησιμοποιούν, προς δικό τους και μόνο όφελος, γιατί σύντομα δεν θα έχουμε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με όλες τις δυσάρεστες επιπτώσεις που θα ακολουθήσουν.

Εκτός αν το οικονομικό μοντέλο που πρέπει να επικρατήσει, παραγωγής και διάθεσης, επακόλουθο αυτού του πολέμου, δεν χρειάζεται τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, αλλά μόνο μεγάλες επιχειρήσεις συσσώρευσης παραγωγής και εμπορίου.

Αν είναι έτσι, έχουμε το δικαίωμα να το ξέρουμε, για να αποχωρήσουμε τουλάχιστον με αξιοπρέπεια».

hania.news