Μπορεί το έργο ασφαλτόστρωσης στην οδό Σκαλίδη στο κέντρο των Χανίων να ολοκληρώθηκε μέσα σε περίπου 15 ώρες (δείτε εδώ), ωστόσο, εκ του αποτελέσματος, οι δυσκολίες που προκύπτουν σε τόσο κεντρικό δρόμο ενδεχομένως να ξεπερνούν το “καλό” που θα προέκυπτε από την ανάπλαση της περιοχής.

Τα Χανιά είναι μία πόλη που βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στη μεταφορά με ιδιωτικά μέσα. Όσοι πολίτες “τολμούν” να χρησιμοποιήσουν το αυτοκίνητό τους για να κατέβουν στο κέντρο των Χανίων, έρχονται μονίμως αντιμέτωποι με την έλλειψη θέσεων πάρκινγκ και καταλήγουν να κάνουν τους γνωστούς «κύκλους», δημιουργώντας μεγαλύτερη κυκλοφοριακή συμφόρηση.

Ούτε και όσοι οδηγούν μηχανάκια, όμως, χαίρουν ευνοϊκότερων συνθηκών. Οι θέσεις για τα μηχανάκια στα Χανιά είναι τόσο λίγες, που οι οδηγοί καταλήγουν να τα παρκάρουν στα πεζοδρόμια της πόλης. Πλέον, για ένα Χανιώτη, η εικόνα δικύκλων πάνω στο πεζοδρόμιο αποτελεί πιο συνηθισμένο και καθημερινό θέαμα από την εικόνα ύπαρξης προστατευτικών κάγκελων ή ραμπών αναπήρων.

Με την επικράτηση τέτοιων συνθηκών, προκύπτει η απορία πόσο χρηστική είναι, εν τέλει, η ανάπλαση της Σκαλίδη. Σε μία πόλη που αντιμετωπίζει τόσο έντονο πρόβλημα στάθμευσης όσο και κυκλοφοριακού, η έλλειψη θέσεων στάθμευσης σε τόσο κεντρικό δρόμο και το παράλληλο «στένεμά» του, δεν δείχνει να είναι η πιο λειτουργική κίνηση.

Ίσως η δημιουργία πράσινων διαδρομών να λειτουργούσε αποτελεσματικότερα αν υπήρξε προνοητική διαχείριση και σχεδιασμός για τα αυτοκίνητα, τα δίκυκλα οχήματα και τη μεταφορά με δημόσια μέσα μετακίνησης εντός της πόλης. Η ανάπλαση ενός δρόμου δεν αλλάζει την επικρατούσα κατάσταση “χάους” εν μία νυκτί.