Χανιά: Γεμίσαμε με λεοντόψαρα – «Να τα αλιεύουμε και να τα τρώμε» λένε οι ειδικοί (φωτο)

Χανιά: Γεμίσαμε με λεοντόψαρα – «Να τα αλιεύουμε και να τα τρώμε» λένε οι ειδικοί (φωτο)

Ανησυχία επικρατεί στις τάξεις των ψαράδων της Κρήτης, ιδιαίτερα στα νότια του νησιού, λόγω της ραγδαίας αύξησης των πληθυσμών των λεοντόψαρων.

Το ψάρι που βρέθηκε στη Μεσόγειο από τον Ινδικό Ωκεανό χάρη στη διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ και στην αύξηση της θερμοκρασίας των νερών, όπως δείχνουν τα πράγματα ήρθε για να… μείνει, αφού ενώ πριν λίγα χρόνια οι εμφανίσεις του ήταν σποραδικές και προκαλούσαν εντύπωση, μέχρι και πανικό, πλέον είναι μέρες που αποτελεί την… κύρια ψαριά για πολλούς Xανιώτες που δραστηριοποιούνται στον χώρο.

Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες από την ψαριά ενός επαγγελματίας στη Σούγια πριν λίγες ημέρες, ο οποίος αρκετά συχνά βλέπει το συγκεκριμένο είδος στα δίχτυα του.

Μπορεί να μην αποτελεί άμεσο κίνδυνο για τον άνθρωπο, αποτελεί όμως άμεση απειλή για το θαλάσσιο οικοσύστημα, αφού, όπως αναφέρει σε έκθεσή του το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος»,  τα ντόπια είδη ψαριών δεν αναγνωρίζουν αυτόν τον πολύ αποτελεσματικό θηρευτή και εύκολα γίνονται λεία του. Σε πολλές περιοχές έντονης εξάπλωσης του Λεοντόψαρου παρατηρήθηκε σοβαρή μείωση σε συγκεκριμένα αποθέματα ψαριών.

Πλέον, πολλοί είναι αυτοί που καταναλώνουν το λεοντόψαρο, δεδομένου οτι δεν είναι τοξικό όπως ο λαγοκέφαλος, του οποίου η κατανάλωση, χωρίς την αφαίρεση συγκεκριμένων μερών, μπορεί να αποβεί θανατηφόρα. Αντίθετα, ο κίνδυνος στα λεοντόψαρα οφείλεται στα αγκάθια που φέρουν. Όπως επισημαίνει το ινστιτούτο, απαιτείται προσοχή όχι μόνο όταν το ψάρι είναι ζωντανό, αφού το δηλητήριο παραμένει στα αγκάθια για τουλάχιστον 24 ώρες, το οποίο, ωστόσο, είναι επώδυνο αλλά όχι θανατηφόρο, συνεπώς αν αφαιρέσουμε τα αγκάθια πρόκειται για ψάρι που μπορούμε να καταναλώσουμε.

Στην ανακοίνωση συγκεκριμένα αναφέρεται:

«Είναι σημαντικό να ενθαρρυνθεί με κάθε τρόπο η αλίευση αλλά και η κατανάλωσή του Λεοντόψαρου, καθώς αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορεί αφαιρείται αποτελεσματικά από το θαλάσσιο οικοσύστημα. Παράλληλα, είναι σημαντικό για τους ψαράδες αλλά και για τους καταναλωτές να προσαρμόζονται με τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στις θάλασσες που αναπόφευκτα αλλάζουν.»

Αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις αλλεργικής αντίδρασης (κάτι που ισχύει για όλα τα τσιμπήματα), τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι πολύ έντονος πόνος, οίδημα, «κάψιμο» και κοκκίνισμα τοπικά στο σημείο που έχει τρυπηθεί, ναυτία, εφίδρωση, δύσπνοια ή ενίοτε και τάση για εμετό, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί ακόμη και προσωρινή παράλυση των άκρων ή, πολύ σπανιότερα, θάνατος.

Αν έχετε την ατυχία να τρυπηθείτε από λεοντόψαρο, η πρώτη αντιμετώπιση που συστήνεται από τους ειδικούς είναι κοινή: καθαρίστε την πληγή και αφαιρέστε τυχόν υπολείμματα από τα αγκάθια, εφαρμόστε κάποιο αντιισταμινικό σκεύασμα για τσιμπήματα και, παρά το γεγονός ότι κάποιοι το συνιστούν, μη βάλετε πάγο! Αντιθέτως, βυθίστε το πονεμένο σημείο σε όσο πιο ζεστό νερό μπορείτε να αντέξετε (προσοχή, όχι καυτό, σε σημείο που να πάθετε έγκαυμα). Αυτό το «ψήσιμο», όπως το λένε οι ψαράδες, ανακουφίζει σε σημαντικό βαθμό γιατί η θερμότητα μειώνει τη δραστικότητα των πρωτεϊνών του δηλητηρίου. Παράλληλα μπορείτε να πάρετε κάποιο παυσίπονο για ανακούφιση από τον πόνο. Αμέσως μετά ωστόσο καλό θα είναι να επισκεφθείτε το ιατρικό κέντρο της περιοχής

zarpanews.gr