Ονειρικές στιγμές που δεν τις φανταζόταν κανένας πραγματοποιήθηκαν με αφορμή έναν γάμο στο σχεδόν έρημο χωριό του Δήμου Κισσάμου, την Τζιτζιφιά αφού πριν από λίγο καιρό μετοίκησε στη Χρυσοσκαλίτισσα και ο τελευταίος μόνιμος κάτοικος, ετών 90.
Η Τζιτζιφιά, λοιπόν, αποκτά ξανά ζωή για όλο τον χρόνο και όχι μόνο τους μήνες του Καλοκαιριού όπου αρκετοί Τζιτζιφιανοί, κάτοικοι άλλων περιοχών και εκτός Κρήτης, κάνουν τις διακοπές τους στη γενέτειρα περιποιώντας τις περιουσίες τους όπως καλύτερα μπορούν.
Ένα ζευγάρι Γερμανών που επισκέφθηκε το χωριό, εντυπωσιάστηκε και αποφάσισε ν’ αγοράσει μια παλιά οικία.
Το ζευγάρι δεν έμεινε μόνο στην αγορά του ακινήτου αλλά βαπτίστηκαν Ορθόδοξοι και παντρεύτηκαν πριν από λίγες ημέρες με θρησκευτικό γάμο στην κεντρική Εκκλησία του χωριού που είναι αφιερωμένη στους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Ακολούθησε γαμήλιο γεύμα με καλεσμένους όλους όσους παραθέριζαν στην Τζιτζιφιά.
«Καλά κρατιόταν ως χωριό η Τζιτζιφιά» μάς είπαν, «έχοντας αρκετούς κατοίκους μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Δημοτικό σχολείο δεν είχε η Τζιτζιφιά, αλλά πάνω από 12 παιδιά πήγαιναν στο σχολείο του διπλανού χωριού, τα Πλοκαμιανά. Στη συνέχεια, όπως και όλα τα ορεινά χωριά έτσι και η Τζιτζιφιά ακολούθησε την μοίρα της με κάθε χρόνο να μειώνονται οι μόνιμοι κάτοικοι».
Για το χωριό της, μας μίλησε επίσης συγκινημένη η κα Ιωάννα Βατσολάκη, επισημαίνοντας τα εξής: «Πριν από τρεις μήνες έφυγε από τη ζωή η τελευταία γυναίκα μόνιμη κάτοικος και ο αδερφός της διανύοντας τα 90 μετακόμισε στη Χρυσοσκαλίτισσα αφού δεν μπορούσε να συντηρηθεί μοναχός του. Παρά ταύτα όμως, οι Τζιτζιφιανοί δεν εγκαταλείπουν τη γενέτειρά τους.. Ανακαινίζουν τα σπίτια τους, φροντίζουν τις περιουσίες τους και κάνουν τις διακοπές τους τα Καλοκαίρια. Ο γάμος των Γερμανών και η προηγηθείσα βάπτιση τους αναπτερώνει τις ελπίδες για την αναζωογόνηση του χωριού, το οποίο σημειωτέον υπήρξε από τα παλαιότερα της περιοχής με απέραντο ελαιώνα, νερό και καταπληκτικό κλίμα και φύση. Επί Ενετών ονομαζόταν sanda Loukia και είχε πολύ πληθυσμό..
Ας ελπίσουμε ότι όλοι εμείς οι ντόπιοι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε την αξία διατήρησης της κληρονομιάς μας».
Η ίδια μας είπε ότι στο χωριό «είχε να γίνει γάμος 50 χρόνια»!
