Εικόνα ανυπόφορης πόλης συνεχίζουν να έχουν τα Χανιά, καθώς στο φινάλε μιας ακόμα θητείας δημοτικής Αρχής, ελάχιστα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο για την καθημερινότητα των μονίμων κατοίκων, οδηγών, πεζών αλλά και ιδιαίτερα των ατόμων με αναπηρίες.
Τα προβλήματα παραμένουν ίδια κι απαράλλακτα: Σπασμένα πεζοδρόμια, πλακόστρωτα με τρύπες που “χάσκουν” με κίνδυνο να προκληθεί ατύχημα σε πεζούς, γονείς με καρότσια ή άτομα με αναπηρία, έλλειψη πάρκινγκ, κατάληψη πεζοδρομίων, κακοτεχνίες, προχειρότητα και ελλιπής σχεδιασμός σε μια πόλη που μόνο φιλική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί για τον Χανιώτη και τον επισκέπτη.
Ξεκινώντας το μικρό οδοιπορικό μας, έξω από τα όρια του αστικού ιστού στις Μουρνιές εκεί που καθημερινά παρατηρούνται ουρές ταλαιπωρίες και ατελείωτες παρακάμψεις σε ένα έργο που εδώ και χρόνια δεν έχει τελειώσει. Στη Μάρκου Μπότσαρη, βλέπουμε σε αρκετά σημεία, σβησμένη σήμανση στις διαβάσεις, κακοτεχνίες στα πεζοδρόμια και κάπου εκεί παρατηρούμε ένα.. συρτάρι που έχει τοποθετηθεί για να καλύψει μια τρύπα με φρεάτιο!
Στη Μάρκου Μπότσαρη, ένα.. συρτάρι έχει τοποθετηθεί για να καλύψει μια τρύπα με φρεάτιο!
Κατηφορίζουμε προς την Παρθενίου Κελαΐδη, παράπλευρα του Υπεραστικού ΚΤΕΛ, σπασμένο κράσπεδο στα πεζοδρόμια κι εκεί σε πολλά σημεία. Διασχίζουμε την οδό Κυδωνίας και περπατάμε μπροστά από το ΚΤΕΛ παρέα με δεκάδες επισκέπτες που αντικρύζουν τις ίδιες εικόνες: παλιούς, δρόμους με νέα μπαλώματα, αποσπασματικούς ποδηλατόδρομους, «οδηγούς» τυφλών με παρκαρισμένα μηχανάκια. Σε πολλά σημεία το οδόστρωμα είναι βρώμικο και υπάρχει δυσοσμία.
Στρίβουμε αριστερά προς την πλατεία 1866, η σήμανση στους δρόμους αχνοφαίνεται και κάπου εκεί βλέπουμε ένα πάρκιγκ για ΑμεΑ που το μισό έχει.. σβήσει. Παρατηρούμε ένα ζευγάρι ξένων επισκεπτών με ένα καρότσι και τα παιδιά τους, αλλάζουν κατεύθυνση για να αποφύγουν μια λακκούβα που έχει σχηματιστεί από κατεστραμμένο πεζοδρόμιο.
Στη Μάρκου Μπότσαρη, ένα.. συρτάρι έχει τοποθετηθεί για να καλύψει μια τρύπα με φρεάτιο! Στην πλατεία 1866 ζευγάρι ξένων επισκεπτών με ένα καρότσι και τα παιδιά τους, αλλάζουν κατεύθυνση για να αποφύγουν μια λακκούβα που έχει σχηματιστεί από κατεστραμμένο πεζοδρόμιο.
Κατευθυνόμαστε προς την “καρδιά” της πόλης, τη Δημοτική Αγορά, κοιτώντας το εμβληματικό κτήριο που αργεί να παραδοθεί στους Χανιώτες, βλέπουμε πως πάνω στο πεζοδρόμιο “χάσκουν” δυο τρύπες που έχουν περικυκλωθεί με προστατευτικό δίκτυ με μεταλλικές βέργες για να μην πέσει κάποιος μέσα. Φεύγοντας κατηφορίζουμε μέσω της Δασκαλογιάννη προς το παραλιακό μέτωπο. Σπασμένα πεζοδρόμια και στην πλατεία Σπλάντζιας, σε μια καθημερινότητα που μάλλον οι θαμώνες φαίνεται να πως έχουν συνηθίσει.
Προχωράμε προς τα Νεώρια, ένα ακόμη εμβληματικό τοπόσημο των Χανίων που περιμένει την διάσωση από την φθορά. 4 χρόνια απραξία. Τώρα, λίγο πριν τις εκλογές τα… θυμήθηκαν κι αυτά. Στο δρόμο μπροστά από το μνημείο υπάρχουν διάφορες χωμάτινες λακκούβες. Ίσως κάποτε να υπήρχε κάποιο δέντρο εκεί;
Διασχίζουμε την οδό Καλλεργών με κατεύθυνση το Κουμ Καπί, ακολουθώντας την παρέα τριών νέων ανθρώπων που συνεχίζουν την πορεία τους αποφεύγοντας πάλι λακκούβες σε διάφορα σημεία του πεζοδρομίου αφού λείπουν ολόκληρα κομμάτια από πλάκες. Φτάνοντας στο Κουμ Καπί, εκεί που η διάβρωση συνεχίζει την δουλειά της, παρατηρούμε έναν…αγωγό να ξεπροβάλλει μέσα από τρύπα, πάνω στο πεζοδρόμιο. Σπασμένες πλάκες από τη διάβρωση υπάρχουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι το θέατρο Βλησίδη.
Στην Καλλεργών σε διάφορα σημεία του πεζοδρομίου λείπουν ολόκληρα κομμάτια από πλάκες.
Ας ελπίζουμε πως οι υποψήφιοι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι θα ενδιαφερθούν πραγματικά ώστε τα Χανιά να γίνουν πιο προσβάσιμα και ανθρώπινα, μιας και όλοι στην ίδια πόλη ζούμε, περπατάμε και γνωρίζουμε την πραγματικότητα. Είναι αδύνατον κανείς να αλλοιώσει την εικόνα αυτή που βλέπουν τα μάτια μας.
Χανιώτικα νέα
