«Aυτή η πορεία είναι ένας φόρος τιμής στους στρατιώτες που 80 χρόνια πριν έκαναν αυτήν τη διαδρομή, από τα Χανιά στα Σφακιά και ορισμένοι από αυτούς ξανά πίσω στη Σούδα, περπατώντας κάτω από αντίξοες συνθήκες, χωρίς φαγητό, με ελάχιστο νερό και κάποιοι ξυπόλυτοι».
Ο Βρετανοί φίλοι Άλαν Μακγουίλιαμς και Ρίκι Τζένκινς βρίσκονταν λίγες εκατοντάδες μέτρα πριν από το Συμμαχικό Νεκροταφείο στον Βλητέ της Σούδας, όταν τους συναντήσαμε το περασμένο Σάββατο. Τις τελευταίες τρεις ημέρες είχαν διανύσει 72 χιλιόμετρα με τα πόδια σε μια πορεία φόρο τιμής στους στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων που μετά τη Μάχη της Κρήτης αναγκάστηκαν να περπατήσουν από το βόρειο μέτωπο του νησιού στα Σφακιά για να διαφύγουν της αιχμαλωσίας και να φυγαδευτούν με πλοία στην Αφρική.
Μια πορεία στα ίχνη των Βρετανών, Αυστραλών και Νεοζηλανδών συμμάχων που πριν από 80 χρόνια πολέμησαν πλάι – πλάι με τους Κρητικούς ενάντια στους ναζί κατακτητές.
Σε όλη αυτή τη διαδρομή ο Ρίκι έφερε τον οπλισμό, την εξάρτυση και τα ρούχα που φορούσαν εκείνη την εποχή οι Βρετανοί στρατιώτες. Έδειχνε εξουθενωμένος αλλά συγχρόνως και περήφανος. «Το κάνουμε αυτό στη μνήμη εκείνων των στρατιωτών που έκαναν την αρχική διαδρομή, 80 χρόνια πριν. Αυτοί αποτελούν την έμπνευσή μας», σχολίασε όταν τον ρωτήσαμε για την ιδέα να αναβιώσουν αυτή τη διαδρομή σωτηρίας για τους στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων.
Τόσο ο ίδιος όσο και ο Άλαν, έχοντας υπηρετήσει για πολλά χρόνια ως στρατιωτικοί, τους είναι ίσως πιο εύκολο να μπουν στην ψυχολογία των παλιών στρατιωτών.
Για τον Άλαν πάντως αυτή η διαδρομή έχει κι έναν πιο προσωπικό χαρακτήρα. Ο πατέρας του είχε ζήσει τα γεγονότα της εποχής μοιραζόμενος τη δύσκολη μοίρα των στρατιωτών εκείνης της εποχής. Του είχε μιλήσει γι’ αυτά και μέχρι σήμερα η οικογένεια Μακγουίλιαμς διατηρεί ένα μεγάλης συναισθηματικής αξίας ντοκουμέντο: «Οταν έφτασε στην Αλεξάνδρεια ο πατέρας μου, έγραψε ένα γράμμα στην οικογένεια που έλεγε “Είμαι καλά”. Ήταν ένα σημείωμα πίσω από μια μαυρόασπρη φωτογραφία. Ποτέ δεν το είχα προσέξει γιατί ήταν σε μια κορνίζα. Οταν λοιπόν κάποια φορά καθάριζα την κορνίζα διαπίστωσα ότι από πίσω έγραφε “Χανιά”».
Η σημερινή πορεία των δύο Βρετανών φίλων, πέρα από τον χαρακτήρα της απόδοσης τιμής στη μνήμη όσων αγωνίστηκαν ενάντια στο ναζισμό, αποσκοπεί να στείλει κι ένα μήνυμα στους νέους για την αξία της ελευθερίας: «Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τις θυσίες που έκαναν αυτοί οι άνθρωποι για να απολαμβάνουμε σήμερα όλοι εμείς την ελευθερία μας. Αυτό είναι το σημαντικότερο. Ξέρω ότι οι νέοι άνθρωποι σήμερα δεν μιλούν πολύ γι’ αυτά. Όμως για ’μένα είναι ένα δίδαγμα πολύ σημαντικό να μάθεις τι κακουχίες πέρασαν κάποιοι άνθρωποι, επειδή στην εποχή μας βλέπουμε κόσμο να δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει πολύ πιο απλά ζητήματα. Είναι ένα παράδειγμα που μπορούμε να πάρουμε, να αντλήσουμε δύναμη από αυτό, αυτό το μήνυμα θέλαμε να εκπέμψουμε», τόνισαν σχετικά.
Συγχρόνως οι Άλαν και Ρίκι, θέλησαν μέσα από αυτή την πεζοπορία να στηρίξουν τον φιλανθρωπικό οργανισμό SSAFA, ο οποίος παρέχει διά βίου οικονομική υποστήριξη σε τραυματίες, ανάπηρους κ.λπ. στρατιώτες από το 1885.
Μάλιστα, ενώ αρχικά είχαν θέσει ως στόχο τη συγκέντρωση 1.000 ευρώ τελικά κατάφεραν να μαζέψουν μέσα από δωρεές πολιτών 2.340 ευρώ. «Ηταν πραγματικά τεράστια η συμπαράσταση του κόσμου και τα μηνύματα που μας έστειλαν πολλοί άνθρωποι θέλοντας να υποστηρίξουν αυτή την προσπάθεια. Τους ευχαριστούμε!», ανέφερε ο Ρίκι συγκινημένος.
haniotika-nea.gr
