«Θυμάμαι τον εαυτό μου στο καρεκλάκι, να βλέπω έξω να παίζουν τα παιδάκια και να στεναχωριέμαι».
Στο περιοδικό “Λοιπόν” και τη Ρενέ Σαραντινού έδωσε συνέντευξη η Σοφία Βόσσου, η οποία αποκάλυψε πως μέχρι τα πέντε της χρόνια είχε τα δύο της πόδια σε γύψο. Όπως τόνισε, ο γιατρός της τράβηξε τα πόδια τα οποία βγήκαν από τη λεκάνη.

Ποιο είναι το πιο μεγάλο «σκαμπίλι» που έχεις φάει;

Πολλά, τι να λέω τώρα. Μέχρι πέντε ετών ήμουν σ’ ένα γύψο, διότι γεννήθηκα με συγγενές εξάρθρωμα. Με τράβηξε ο γιατρός και βγήκαν τα ποδαράκια μου από τη λεκάνη μου. Δεν το ανακάλυψαν οι γιατροί, γιατί τότε δεν έκαναν εξετάσεις, αν έκαναν μέχρι 40 ημερών, θα κόλλαγε αυτό. Το ανακάλυψαν αργότερα, επειδή δεν μπορούσα να περπατήσω, και μ’ έβαλαν σ’ ένα γύψο πέντε χρόνια για να κολλήσουν τα πόδια. Ήμουν κολλημένη στο γύψο κι ευτυχώς κόλλησαν τα πόδια και κάνω χορογραφίες σήμερα.

Έχεις κάποια ανάμνηση από αυτό, τι θυμάσαι;

Θα σου φανεί περίεργο, αλλά έχω, γιατί με καταπίεσε πολύ όλο αυτό κι έχει μείνει στην ψυχούλα μου. Το ότι δεν μπορούσα να κουνηθώ, ενώ θυμάμαι τον εαυτό μου στο καρεκλάκι, να βλέπω έξω να παίζουν τα παιδάκια και να στεναχωριέμαι. Ήταν πολύ ζόρικο και περισσότερο για τη μανούλα μου.

Μετά τα πέντε χρόνια σου, βγάζοντας το γύψο, έκανες εύκολα τα πρώτα σου βήματα;

Όχι, γιατί το ένα ποδαράκι δεν είχε κολλήσει καλά, του βάλαμε μηχάνημα και πήγαινα δειλά δειλά. Μετά βγάλαμε το μηχάνημα, κόλλησε, και όλα μια χαρά. Η μανούλα μου έτρεχε, με κουβάλαγε, γιατί ο μπαμπάς μου δούλευε. Είχα πολύ καλούς γονείς

zappit.gr