Ένα τοπίο ξερό και άγονο. Η νοτιότερη οροσειρά της Ελλάδας δεν φιλοξενεί πολλούς οικισμούς, κρατά όμως καλά κρυμμένες εκπλήξεις για τους λάτρεις της φύσης.
Η ευρύτερη περιοχή των Αστερουσίων με τα αναρίθμητα φαράγγια και σπήλαια αποτέλεσε ιδανικό τόπο για τον ασκητισμό και μοναχισμό από τους πρώτους αιώνες της εξάπλωσης του χριστιανισμού στην Κρήτη. Ήταν ίσως η σημαντικότερη κοιτίδα του ασκητισμού στη Κρήτη με κέντρα το Αγιοφάραγγο και το Μάρτσαλο. Γι’ αυτό είναι ευρύτερα γνωστό και ως το Άγιον Όρος της Κρήτης.
Λίγο πριν την είσοδο του φαραγγιού είναι και το τελευταίο σημείο, που μπορεί να προσεγγίσει το αυτοκίνητο. Το φαράγγι δημιουργήθηκε από τις κοίτες δύο ρεμάτων, που καταλήγουν στο Λιβυκό πέλαγος σε μια πανέμορφη παραλία.
Τα σμαραγδένια νερά του Λιβυκού λούζουν αιώνια την παραλία κάτω από τη Μονή καθιστώντας την από τις ωραιότερες της Κρήτης. Στην ανατολική πλευρά της παραλίας υπάρχει μια κρυμμένη θαλασσινή λίμνη με το όνομα Βουρβουλίτης. Για να την προσεγγίσετε πρέπει να ανέβετε στην κορυφή του βράχου. Η θέα από εκεί πάνω είναι εκπληκτική.
Έξω από την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου δεσπόζει ένα πηγάδι. Εκεί είναι και το μοναδικό σημείο με πόσιμο νερό. Σ’αυτό το πηγάδι έφτανε κάθε μοναχός προκειμένου να ξεδιψάσει.
Η βόλτα στο Αγιοφάραγγο αξίζει όσο λίγες στην Κρήτη.
Η ενέργεια του τόπου, η αγριάδα του τοπίου παντρεύεται αρμονικά με την ηρεμία της σιωπής. Η πορεία προς την παραλία είναι εύκολη για όλους τους λάτρεις της πεζοπορίας, άλλωστε η παραλία που συναντάς στο τέλος σε αποζημιώνει ευχάριστα.
neakriti.gr
