Μία ημέρα που κανείς δε θέλει να θυμάται αλλά πρέπει να θυμόμαστε τόσο για να αποδώσουμε φόρο τιμής στα θύματα, όσο και για να προσπαθήσουν και να προσπαθήσουμε όλοι να μην ξανασυμβούν τέτοια τραγικά δυστυχήματα.
Στην πρώτη περίπτωση το 2017, ο Γιάννης και η Στέλλα έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης, στη δεύτερη περίπτωση, ο Αλέξανδρος, ο Νίκος και ο Θοδωρής στον ΒΟΑΚ στο ύψος του Γαλατά. Κοινός παρονομαστής ότι αμφότερα τα τροχαία δυστυχήματα έγιναν ξημερώματα. Στην πρώτη περίπτωση, τα θύματα κινούνταν πεζή.
Ο Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα -Ομάδα Κρήτης αναφέρεται σε αυτά τα τραγικά γεγονότα που όλως τυχαίως έλαβαν χώρα την ίδια ημέρα στα Χανιά, τονίζοντας:
Ξέρουμε, δεν πρέπει να ενοχλούμε τον τουρισμό θυμίζοντας δυσάρεστα γεγονότα, επισημαίνοντας την επικινδυνότητα του οδικού δικτύου και την επιθετικότητα των οδηγών, ούτε να αμφισβητούμε τις καλές προθέσεις και πράξεις των αρμοδίων.
Όμως.
Κανείς δεν μπορεί να σωπαίνει όταν ένα χρόνο πριν, το 2024, ο 15χρονος Αλέξανδρος Συμιανάκης, ο 18χρονος Νίκος Τζαγκαράκης και ο 20χρονος Θοδωρής Τζανίδης έχασαν την ζωή τους μετά από σύγκρουση στο ΒΟΑΚ, επιστρέφοντας από μια εξαντλητική νυχτερινή εργασία προς τέρψη των αρχόντων.
Κανείς δεν μπορεί να σωπαίνει όταν οκτώ χρόνια πριν, το 2017, στα Κουνουπιδιανά, μπροστά στην είσοδο του Πολυτεχνείου Κρήτης ο 19χρονος Γιάννης Στρογγυλός, η 20χρονη Στέλλα Μούσχου και το σκυλί τους έχασαν τη ζωή τους ενώ περπατούσαν ανέμελοι στο πεζοδρόμιο από εγκληματία οδηγό αφού τους παρέσυρε για δεκάδες μέτρα τρέχοντας.
Τους θυμόμαστε ΟΛΟΥΣ. Τα θυμόμαστε ΟΛΑ.
Δεν θα υπάρξει λήθη για τον Αλέξανδρο, το Νίκο, το Θοδωρή, το Γιάννη, τη Στέλλα.
Οκτώ χρόνια μετά η Περιφέρεια Κρήτης ακόμα δεν έχει ξεκινήσει το έργο οδικής ασφάλειας στο δρόμο του Πολυτεχνείου και ενώ τα συμβάντα είναι καθημερινά. ΄
Ένα χρόνο μετά το Κεντρικό κράτος αποφάσισε πως πλαστικά κολωνάκια μπορούν να αποτρέψουν συγκρούσεις σαν αυτή που σκότωσε τον Αλέξανδρο, το Νίκο, το Θοδωρή.
Αυτά τα δύο φονικά, αυτή η ημέρα, είναι μια καλή αφορμή να ξανασκεφτούμε όσα κάνουμε και όσα δεν κάνουμε για να σταματήσει η αιματοχυσία στους δρόμους της Κρήτης. Μακριά από φτηνές επιδείξεις και επιδιώξεις.
Δεν θα εξοικειωθούμε με τον φόνο.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια στην Κρήτη είχαμε πάνω από εκατό (100) πολύνεκρα τροχαία εγκλήματα με πάνω από 220 νεκρούς και αναρίθμητους σοβαρά τραυματισμένους που έμειναν ανάπηροι.
Για κανένα απ όλα αυτά τα πολύνεκρα ΔΕΝ τιμωρήθηκε ποτέ ΚΑΝΕΙΣ. Δεν κρατήθηκε μία ημέρα, δεν του αφαιρέθηκε το δίπλωμα.
Υπενθυμίζουμε την απόφαση ΣΤΑΘΜΟ στον εμπαιγμό από το Εφετείο Χανίων για τον φόνο της Στέλλας και το Γιάννη όπου ο δράστης ενώ κρίθηκε ένοχος και εχων την αποκλειστική ευθύνη «καταδικάστηκε» σε ποινή 6 ετών και 9 μηνών εξαγοράσιμη προς 5 ευρώ την ημέρα, σε οκτώ δόσεις. 12.500 ευρώ για κάθε ζωή…
17η Αυγούστου…
Στη Μνήμη του Αλέξανδρου, του Νίκου, του Θοδωρή, του Γιάννη, της Στέλλας που ΔΕΝ τους άφησαν να ζήσουν, στην Μνήμη όλων όσων χάθηκαν, χωρίς κανένα λόγο, στους δρόμους της Κρήτης ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να επιβάλουμε τον σεβασμό στη Μνήμη των θυμάτων και στις οικογένειες τους.
Κανένας θάνατος και σοβαρός τραυματισμός στο δρόμο δεν είναι αποδεκτός!
Συγκλονίζουν και τα λόγια της Βαρβάρας Γιοράν, μητέρας ενός από τα θύματα των παιδιών έξω από το Πολυτεχνείο το 2017. Αναφέρεται και στον οδηγό που “θέρισε” τα παιδιά τους:
“17η Αυγούστου…
Ημέρα πένθους για τα Χανιά…
Ημέρα πένθους για το Πολυτεχνείο…
Και μετά από 8 ολόκληρα χρόνια, η εικόνα είναι ίδια… Το πεζοδρόμιο και το φανάρι που φτιάχτηκαν άρον-άρον για να μας βουλώσουν λίγο το στόμα. Περιμένουμε βέβαια να υλοποιηθεί το έργο της κατασκευής του κυκλικού κόμβου. Αφού έχουν εγκριθεί τα πάντα….
Ε νωρίς είναι ακόμη… έχουμε καιρό…
Εκείνος ο Γεωργιανός δολοφόνος των παιδιών μας, πλήρωσε τις δόσεις στην εφορία για τις 12.500 ευρώ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΠΟΙΝΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ; Και άλλες 12.500 ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ;;;;
Μήπως τελικά του δόθηκε του λεβέντη, του μάγκα και η ελληνική υπηκοότητα; Τόσα χρόνια του αφαιρέθηκε το δικαίωμα εξόδου από τη χώρα… Ταλαιπωρήθηκε το παιδί. Να μην το επιβραβεύσει το κράτος κάπως;;
Άραγε πως συνέχισε αυτός τη ζωή του;;
Χαίρεται τη ζωή του; όλα αυτά που στέρησε από την Στέλλα και τον Γιάννη;
Και η μάνα του; Τον καμαρώνει;
Ε μάλλον…. Μάνα είναι. Να μην καμαρώνει το κελεπούρι της;”
Μάυρη μέρα λοιπόν για τα Χανιά και το θέμα είναι, εμείς τι κάνουμε ή τι έχουμε κάνει από τότε και αν έχουμε βελτιωθεί. Μία βόλτα στους δρόμους της Κρήτης και των Χανίων, μάλλον θα μας απογοητεύσει…
Βασίλης Φουντουλάκης