Κώστας Μαντζαράπης

Aera.Gr: Πότε ασχολήθηκες με τον χορό;
Κώστας: Ξεκίνησα από την ηλικία των πέντε, μαθαίνοντας στην αρχή χορούς από την Πελοπόννησο από όπου είναι και η καταγωγή μου, και στην συνέχεια μάθαινα και χορούς από όλη την Ελλάδα και φυσικά και Κρητικούς χορούς.

Α: Έχεις τελειώσει κάποια σχολή;
Κ: Επειδή ο χορός στην Ελλάδα δεν υποστηρίζεται οργανωμένα από την πολιτεία, χρειάζεται να ψάξεις μόνος σου τις πηγές. Άλλωστε την παράδοση πρέπει να την ψάξεις επιτόπου, δηλαδή πρέπει σε κάθε περιοχή να ψάξεις τις ρίζες τις, να δεις μέρη, να ρωτήσεις τους παλιούς προκειμένου να δεις τι γίνεται, όσον αφορά τους χορούς της Ελλάδας. Για τους υπόλοιπους χορούς πάλι δεν υπάρχει κάποιος οργανωμένος φορέας στην Ελλάδα, πέρα από τις σχολές χορού που λειτουργούν χρόνια στην Ελλάδα, οι οποίες μας έχουν δώσει την εκπαίδευση και μετά από εκεί και πέρα είναι τα σεμινάρια που γίνονται σε όλον τον κόσμο τα οποία τα παρακολουθούμε. Ακόμα μαθαίνουμε από τους κατοίκους της κάθε περιοχής την κουλτούρα και τους  και έτσι μαθαίνουμε και δίνουμε με την συνέχειά μας αυτό που μαθαίνουμε στον κόσμο για να το γνωρίσουν και αυτοί.

Α: Εσύ ξεκίνησες να ασχολείσαι με τον χορό επειδή το είχες μέσα σου, η μήπως ήταν επιλογή των γονιών σου;
Κ: Εμένα οι γονείς μου δεν ασχολούνται καθόλου με τον χορό, οπότε μάλλον τον γνώρισα σε μικρή ηλικία, είδα ότι μου άρεσε και έτσι και συνέχισα.

Α: Ποσά χρόνια είσαι δάσκαλος χορού και ποιους χορούς διδάσκεις
Κ: Είμαι δάσκαλος χορού τα τελευταία δεκατρία με δεκατέσσερα χρόνια, από παιδικές ηλικίες μέχρι και μεγαλύτερες. Φυσικά μέχρι τώρα έχουμε αναφέρει το αντικείμενο των Ελληνικών χορών, αλλά δεν έχουμε σταματήσει εκεί. Έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τους Latin χορούς, με τον τρόπο που χορεύεται στην Λατινική Αμερική, αλλά και με τον τρόπο που διδάσκονται και στις σχολές χορού. Υπάρχει ένας οργανωμένος φορέας ο οποίος καθοδηγείται από τον Σύλλογο Χοροδιδασκάλων και Αθλητών, υπάρχει δηλαδή ο αθλητικός χορός πλέον,  όπου υπάρχουν στάδια, χορογραφίες, βήματα, και εμείς καλούμαστε να τα μάθουμε, να τα ακολουθήσουμε και να κάνουμε εξάσκηση πάνω σε αυτά. Έχω ασχοληθεί με το Αργεντίνικο Tango, έχω ασχοληθεί με το oriental μαζί με την Μαρία με την οποία έχουμε μαζί την σχολή. Είμαστε από τους πρώτους που έφεραν αυτό το αντικείμενο στην πόλη των Χανιών, τόσο το Αργεντίνικο Tango, όσο και τους Latin χορούς και γενικά φέραμε μία κουλτούρα  πέρα από την παράδοση που ήταν εδώ οργανωμένοι σε συλλόγους, και γενικά, εδώ και δέκα χρόνια, είμαστε η πρώτη σχολή χορού που άνοιξε στα Χανιά που ξεφεύγει από τα όρια του παραδοσιακού χορού.

Α: Ακόμη ξέρω ότι κάνετε ορισμένες κοινωνικές εκδηλώσεις. Αυτές οι εκδηλώσεις ποιόν σκοπό έχουν; Είναι ελεύθερες για τον υπόλοιπο κόσμο;
Κ: Φυσικά. Θυμάμαι, από τα προηγούμενα χρόνια που τύχαινε κάποιος και μας έβλεπε ενώ κάναμε κάποια χορευτική εκδήλωση σε κάποιο μπαράκι, του κινούσε την περιέργεια, μας ρώταγε ποιοι ήμασταν, τι κάναμε, πως το κάναμε, πώς να μυηθεί και αυτός… Οι εκδηλώσεις αυτές έχουν ως σκοπό να δείξουν πως βγαίνει αυτό που μαθαίνουμε στην αίθουσα σε πραγματικές συνθήκες διασκέδασης, και έτσι οργανώνουμε αυτές τις χορευτικές θεματικές βραδιές, είτε με το Tango, είτε με τα Latin είτε με τα Ελληνικά, για να μπορεί ο κόσμος να κάνει εξάσκηση, να μπορέσει να διασκεδάσει μέσα από αυτό που μαθαίνει.

Α: Σύμφωνα με την εμπειρία σου, ποιος χορός είναι ποιο δημοφιλής; Οι ξενόφερτοι χοροί κερδίζουν τον κόσμο;
Κ: Ένας σημαντικός παράγοντας είναι η ηλικία. Έρχονται για παράδειγμα ορισμένοι μαθητές, επηρεασμένοι από τα διάφορα show που βλέπουν στην τηλεόραση και από την μουσική που ακούνε από το MTV, υπάρχει αυτή η τάση για τους ρυθμούς του R&B και του Hip Hop, του break dance επίσης… Τυχαίνει και έρχονται παιδιά που ζητούν αυτά τα αντικείμενα και εμείς μπορούμε και τους τα παρέχουμε. Έτσι κάνουμε ομάδες μικρών παιδιών που χορεύουν όλα αυτά,  υπάρχουν γονείς που θέλουν τα παιδιά τους να γνωρίσουν τους Ελληνικούς και Κρητικούς χορούς πρώτα, υπάρχουν παιδικά χορευτικά συγκροτήματα που μαθαίνουν Κρητικά και όχι μόνο, σχηματίζουμε ζευγάρια από παιδικές ηλικίες των πέντε, έξι και επτά χρονών. Υπάρχει ακόμη μεγαλύτερος κόσμος που ναι μεν θέλει τους Κρητικούς χορούς για διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, να χορέψει δηλαδή σε κάποιον γάμο η εκδήλωση, αλλά πέρα από αυτά ψάχνουν και το πώς χορεύεται η μουσική disco, και η μουσική latin. Επίσης υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο ρεύμα και στην Ελλάδα, και στον υπόλοιπο κόσμο, για το Αργεντίνικο Tango το οποίο είναι ο χορός του πάθους. Όλοι θέλουν να μπουν σε αυτή την διαδικασία, να μάθουν πως χορεύεται, να παρακολουθήσουν τις απλές και περίπλοκες φιγούρες του και να εκφραστούν μέσα από αυτό.

Α: Πιστεύεις ότι η αρχή για να μάθει κάποιος διάφορους χορούς, είναι το μπαλέτο;
Κ: Όχι… Επειδή είχα την τύχη σε κάποια ηλικία να περάσω και από κλασική εκπαίδευση χορού μπορώ να πω ότι σίγουρα βοηθάει στο να γνωρίσεις το σώμα σου, να μπορείς να ζητάς περισσότερες  κινήσεις από το σώμα σου, να μπορέσεις να ανταποκριθείς σε πιο δύσκολα πράγματα και είναι και πιο όμορφος ο χορός, νοιώθεις εσύ διαφορετικά. Δεν είναι κάτι απαραίτητο όμως. Ειδικά για τους χορούς που μαθαίνουμε για να διασκεδάσουμε, αυτοί οι χοροί έχουν κοινωνικότητα το οποίο σημαίνει ότι έχουν φτιαχτεί για όλους. Δεν χρειάζεται να είσαι «χορευτής» με την έννοια του να έχεις καλλίγραμμο σώμα. Μπορεί να εκφραστεί κανείς και να χορέψει με οποιονδήποτε τρόπο. Μπορώ να σου πω ότι έχω δει πανέμορφους χορούς, τόσο στο tango, όσο και στο latin που είναι από ανθρώπους που είναι πιο εύσωμοι, έχουν μικρότερη ευλυγισία αλλά παρόλα αυτά χορεύουν με πολύ όμορφο ρυθμό, και με πολύ όμορφο τρόπο.

Α: Μία άλλη ερώτηση: Πιστεύεις ότι το oriental είναι γυναικείος χορός; Γενικότερα πιστεύεις ότι υπάρχουν μόνο γυναικείοι ή ανδρικοί χοροί;
Κ: Ούτε αυτό μπορούμε να το πούμε με σιγουριά. Αυτό εξαρτάται από το πώς το αντιλαμβάνεται ο καθένας και από το πώς το θέλει. Η αλήθεια είναι ότι το oriental παραδοσιακά χορευτικέ και από άνδρες ή ακόμα και το παραδοσιακό τσιφτετέλι αν γυρίσουμε και δούμε από την Σμύρνη, ο χορός  χορευόταν από δυο άνδρες. Στην μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα, και το χορό της κοιλιάς στο oriental  και γενικότερα το τσιφτετέλι ίσως θεωρείται πιο κατάλληλο για το γυναικείο σώμα χωρίς να σημαίνει αυτό ότι ένα ανδρικό σώμα δεν μπορεί να χορέψει. Ξανάλεω ότι το oriental είναι παραδοσιακός χορός, υπάρχουν χώρες όπως η Συρία και άλλες όπου οι άνδρες ακόμα χορεύουν, με τον δικό τους τρόπο, χωρίς να σημαίνει ότι είναι προκλητικό. Δεν έχουν ως σκοπό την προκλητικότητα μέσω του χορού oriental, απλά είναι η παράδοσή τους και το χρησιμοποιούν. Αντίστοιχα αν μιλήσουμε και για τους δικούς μας χορούς, λένε ότι το ζεμπέκικο είναι ανδρικός χορός. Οι καταγωγές του, αν το ψάξουμε στο παρελθόν, πιθανολογούν ότι χορευτικέ πρώτα από άνδρες αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτε γιατί και σε άλλους χορούς όπως τα Κρητικά, το πεντοζάλη και άλλοι χοροί, ξεκίνησαν να είναι ανδρικοί καθαρά, γιατί το περιβάλλον που χορεύτηκαν ήταν ανδροκρατούμενο, δεν σημαίνει όμως αυτό ότι μια κοπέλα δεν μπορεί να εκφραστεί μέσα από το ζεμπέκικο. Γενικά δεν είναι καλό να τα ξεχωρίζουμε λέγοντας «αυτό είναι για τον έναν, αυτό είναι για τον άλλον». Αν μου αρέσει να εκφραστώ με αυτό το πράγμα, με το να χορέψω, και βλέπω ότι αυτό μου δίνει ενέργεια, αυτό και θα κάνω είτε αυτό λέγεται belly dancing, είτε ζεμπέκικο είτε οτιδήποτε απ’ αυτά.

Α: Μία τελευταία ερώτηση. Τον τελευταίο καιρό προβάλλεται στο mega το talent show, το dance studio. Τι γνώμη έχεις για αυτό;
Κ: Θεωρώ ότι θα κάνει καλό στον κόσμο, όταν βλέπει κάτι όμορφο στην τηλεόραση που είναι ένα κύριο μέσο επικοινωνίας του κόσμου, ενημέρωσης και ψυχαγωγίας ορισμένες φορές. Θα δείξει στον κόσμο τις σχολές χορού και το τι υπάρχει, θα βάλει τον κόσμο στην διαδικασία να γνωρίσει τους χορούς, να θέλει να μοιάσει σε κάποιον απ’ αυτούς… Γενικά θα φέρει τον κόσμο και την νεολαία πιο κοντά στον χορό… Από τις πρώτες προβολές του show έχουν έρθει παιδιά που μας λένε «θέλω να μάθω να χορεύω αυτό που είδα εκεί και να το κάνω έτσι». Είναι καλό που έγινε, μακάρι να φέρει τον κόσμο πιο κοντά στον χορό, με την υγιή μορφή του όμως, γιατί αν μπει στο μυαλό μας η ιδέα «θέλω να μάθω να κάνω μόνο ακροβατικά» πολλές φορές μας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Αν καταφέρει να κάνει τον κόσμο να αρχίσει να χορεύει, πιστεύω πως ο κόσμος θα βρει μια διέξοδο στην διασκέδασή του. Και είναι καλό που νέες ηλικίες ασχολούνται με αυτό και το βλέπουν.

Α: Ευχαριστώ πολύ
Κ: Και εγώ ευχαριστώ, και ελπίζω να σε δω να χορεύεις!